Definiowanie funkcji bez parametrów¶
Rozwiązanie bardziej złożonego zadania graficznego często wymaga napisania wielu linijek programu. Fragmenty kodu stanowiące logiczną całość warto wydzielić w funkcje. Dzięki temu możemy wielokrotnie wykorzystać dany kod, a cały program staje się bardziej zwięzły i przejrzysty.
Definiując funkcję bez parametrów zaczynamy od słowa def, następnie podajemy nazwę funkcji, za nią wpisujemy nawiasy okrągłe i dwukropek. Kolejne linijki zawierają instrukcje do wykonania.
def nazwa():
instrukcje
By wywołać funkcję wystarczy podać w programie jej nazwę wraz z nawiasami.
Przykłady definiowania funkcji¶
Przypuśćmy, że chcemy narysować kwadrat. Możemy napisać odpowiednią funkcję:
def kwadrat():
for i in range(4):
fd(100); lt(90)
Możemy teraz narysować kwadrat na ekranie:
kwadrat()
albo układ kilku kwadratów:
kwadrat()
fd(100)
kwadrat()
fd(100)
kwadrat()
fd(100)
Ćwiczenie 1¶
Poniższy kod spowoduje narysowanie kwadratu. Zmodyfikuj go w taki sposób, by zamiast kwadratu rysowany był trójkąt, pięciokąt lub sześciokąt. Ile zmian w kodzie należy wprowadzić?
Ćwiczenie 2¶
Naszym zadaniem jest narysowanie poniższego układu strzałek:
Przygotuj definicję funkcji rysującej grot strzałki zastępując słowo pass (oznaczające nic nie rób), a następnie przetestuj działanie programu.
Ćwiczenie 3¶
Napisz funkcję rysującą krzyżyk taki, jak poniżej. Dla ułatwienia na rysunku z prawej strony zaznaczono kolorami powtarzane elementy.
Dodaj funkcję rysującą poniższy układ krzyżyków:
Spróbuj przygotować inne układy krzyżyków, definiując kolejne funkcje. Pamiętaj, by unikać polskich znaków diakrytycznych w nazwach funkcji.