Temat 1 Instrukcja warunkowa
Gdy myślimy o instrukcji warunkowej, możemy wyobrazić sobie moment podejmowania decyzji. Komputer analizuje pewien warunek – czyli sprawdza, czy coś jest prawdą, czy fałszem. To tak, jakbyśmy zapytali: „Czy pada deszcz?” Jeśli odpowiedź brzmi „tak”, zabieramy parasol. Jeśli „nie”, wychodzimy bez niego.
Podobnie działa instrukcja warunkowa w Pythonie: program sprawdza warunek, a następnie wykonuje określony fragment kodu tylko wtedy, gdy ten warunek jest spełniony. W przeciwnym razie może wykonać inną akcję lub po prostu przejść dalej. Dzięki temu program potrafi reagować na różne sytuacje i podejmować decyzje – zupełnie jak człowiek.
Instrukcję warunkową w Pythonie zapisujemy za pomocą słowa kluczowego
if. Możemy zbudować instrukcję warunkową z jednej, dwóch lub trzech części:
Z jednej części: jeżeli warunek_1 jest spełniony polecenia_1
jeżeli warunek_1 jest spełniony:
polecenia_1
Z dwóch części:
jeżeli warunek_1 jest spełniony:
polecenia_1
w przeciwnym przypadku:
polecenia_2
Z trzech lub więcej części
jeżeli warunek_1 jest spełniony:
polecenia_1
w przeciwnym przypadku sprawdzamy warunek_2, jeśli jest spełniony:
polecenia_2
w przeciwnym przypadku:
polecenia_3
Należy zwrócić uwagę na dwukropek kończący warunek oraz wcięcia przy instrukcjach w danym bloku.